βάτινος

και βάτσινος και βάτικος, -η, -ο

Ι. (για δέντρο και θάμνους) αυτός που παράγει καρπούς όμοιους με του βάτου

ΙΙ. το ουδ. ως ουσ. βάτσινο, το (Α βάτινον)

ο καρπός του βάτου, το βατόμουρο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < βάτος(Ι). Ο τ. βάτσινος αντί βάτινος με τροπή του -τ- σε -τσ- κατά την προφορά της λέξεως].